Bizim Saray: Alweer verhuisd

Wat een werk is het toch verhuizen. Bah bah daar wordt je niet blij van.
Maar we zijn over. Nu begint het weer alles uitpakken, inruimen. Spullen hun plaats geven.
Gelukkig helpen de kinderen goed mee. Dat scheelt natuurlijk ook weer. Maar ik blijf erbij verhuizen is NIET LEUK!

Op donderdagavond komt David langs. Hij heeft beloofd om voor het avondeten te zorgen. Weer een last minder voor vandaag. Hij neemt ons mee naar een lokantasi waar we heerlijk hebben gegeten. Nou met zo'n maaltijd in het vooruitzicht wil ik elke dag wel buffelen :D

Daarna nog een rondje door Mahmutlar gelopen met als afsluiting een lekker ijsje met baklava. Nu lekker naar huis en de kinderen naar bed. Het is inmiddels als weer 23.00 uur geweest.

De volgende dag gaan we weer verder met de spullen inruimen. Dan pas zie je wat je allemaal hebt en we al goed opgeruimd toen we naar Turkije gingen maar dan toch. Maar heb me nu wel voorgenomen dat de dozen die we nog ingepakt hadden staan in Mahmutlar nu wel uitgepakt gaan worden. Dus ben goed bezig vindt ikzelf.

Ons nieuwe huis ligt op een kleine heuvel en het staat als eerste op de punt. In de tuin staat op die punt een pergola die ik omgedoopt het tot "de Titanic" Als je daar zit kun je op het huis na wat achter je staat helemaal rond kijken. Ohhh mensen dit is pas genieten. En dan s'avonds daar zitten met je drinken. Heerlijk. Genieten van de dingen om je heen, zacht briesje gewoon kijken mmmmmmm.

Panorama uitzicht

Links van "de Titanic"

Rechts van "de Titanic"

Midden voor van "de Titanic"

Maar ondertussen wel iets heel belangrijks vergeten. OEPS. Nu we hier zijn is ons internet en telefoon dus ook verhuisd. Maar dat betekend wel dat we nog 1 week zonder zitten. Al die tijd hebben we kunnen meegaan op de wifi van mijn zwager en nu dus ook niet meer. En ik ben mijn ouders vergeten door te geven dat we 1 week zonder zitten. En dan krijg je dus opeens een sms op je Nederlands nummer met de vraag of wel alles goed gaat. STRESSSSSS stom stom stom dat we daar niet aan gedacht hebben. En thuis weten ze natuurlijk ook niet dat we zijn verhuisd. Dus snel een sms terug sturen dat hier alles goed gaat maar dat ik geen bereik heb met de wifi en daarom niet op internet kan. Nu maar hopen dat de aansluiting snel klaar is.

Een paar dagen is de aansluiting verhuisd maar ik heb nog steeds geen verbinding. Alles nagekeken en uiteindelijk iemand laten komen. Leen is 3 keer op en neer naar beneden kunnen rijden om de elektricien te halen eerst was het klaar en deed alles het. Leen gaat en weg verbinding dus hij kon nog een keer en ga zo maar door. Maar we blijven positief.

Zo eindelijk hebben we telefoon en internet je moet eens weten hoe blij je hier van wordt. Vanavond na het eten gelijk skypen met mijn ouders, broer en schoonzus om alles uit te leggen.
Dat wordt een hele kluif om alles uit te leggen. Hun kunnen niks zien behalve wat wij hun kunnen laten zien via de webcam maar dan nog blijft het niet helemaal duidelijk. Straks als ze eenmaal hier zijn geweest dan zal het makkelijker zijn om alles te plaatsen.

Voor mijn broertje die nu ver weg is van zijn werk maak ik foto's zodat ik hem ook alles kan laten zien.
Voor mijn ouders blijft het moeilijk en dan weet ik ook dat ik juist heb gehandeld. Niet leuk maar wel het beste.

Voor de nieuwsgierige mensen zal ik wat foto's erbij zetten dan krijgen jullie een indruk van ons huisje nu.